سفارش تبلیغ
صبا ویژن

 

روز مبارکى که در آن چند عمل وارد شده است:
غسل کردن.(1)
2ـ ز
یارت امام حسین(علیه السلام) ; در روایتى از محمّد بن ابى نصر نقل شده است که از امام رضا(علیه السلام) سؤال کردم: «در چه ماهى زیارت امام حسین(علیه السلام) بهتر است؟» فرمود: «در نیمه رجب و نیمه شعبان».(2)
3ـ بجا آوردن
نماز جناب سلمان
چهار رکعت نماز بگزارد (هر دو رکعت به یک سلام) و پس از سلام دستهاى خود را بگشاید و بگوید:  
اَللّهُمَّ یا مُذِلَّ کُلِّ جَبّار، وَ یا مُعِزَّ الْمُؤْمِنینَ، اَنْتَ کَهْفى حینَ تُعْیینِى
خدایا اى خوارکننده هر ستمکار سرکش و اى عزت بخش مؤمنان تویى پناهگاه من در آن هنگام که از
الْمَذاهِبُ، وَاَنْتَ بارِئُ خَلْقى رَحْمَةً بى، وَ قَدْ کُنْتَ عَنْ خَلْقى غَنِیّاً،
راهها وامانده شوم و تویى که از روى مهرى که به من داشتى به خلقت من دست زدى در صورتى که از خلقتم بى نیاز بودى
وَلَوْلا رَحْمَتُکَ لَکُنْتُ مِنَ الْهالِکینَ، وَ اَنْتَ مُؤَیِّدى بِالنَّصْرِ عَلى اَعْدآئى،
و اگر مهر تو نبود بطور مسلم من در زمره نابودان بودم و تویى که مرا بوسیله یارى دادن بر دشمنانم کمک دهى
وَ لَوْ لا نَصْرُکَ اِیّاىَ لَکُنْتُ مِنَ الْمَفْضُوحینَ، یا مُرْسِلَ الرَّحْمَةِ مِنْ
و اگر یارى تو نبود بطور حتم من از رسوایان بودم اى فرستنده رحمت از
مَعادِنِها، وَ مُنْشِئَ الْبَرَکَةِ مِنْ مَواضِعِها، یا مَنْ خَصَّ نَفْسَهُ بِالشُّمُوخِ
معدنهاى آن و اى پدید آرنده برکت از جاهاى آن اى که مخصوص داشت خود را
وَالرَّفْعَةِ، فَاَوْلِیآؤُهُ بِعِزِّهِ یَتَعَزَّزُونَ، وَ یا مَنْ وَضَعَتْ لَهُ الْمُلُوکُ نیرَ الْمَذَلَّةِ
به بلندى مقام و رفعت و از این رو دوستانش به عزت او عزیز گردند و اى که پادشاهان طوق مذلت
عَلى اَعْناقِهِمْ، فَهُمْ مِنْ سَطَواتِهِ خآئِفُونَ، اَسئَلُکَ بِکَیْنُونِیَّتِکَ الَّتِى
را براى او بر گردن نهاده اند و از سطوتهاى او ترسانند از تو خواهم به حق بود کردنت که آن را
اشْتَقَقْتَها مِنْ کِبْرِیآئِکَ، وَ اَسئَلُکَ بِکِبْرِیآئِکَ الَّتِى اشْتَقَقْتَها مِنْ عِزَّتِکَ،
از کبریاى خود جدایش کردى و از تو خواهم به حق کبریایت که آن را از عزتت برگرفتى و
وَاَسئَلُکَ بِعِزَّتِکَ الَّتِى اسْتَوَیْتَ بِها عَلى عَرْشِکَ،فَخَلَقْتَ بِها جَمیعَ خَلْقِکَ
از تو خواهم به حق عزتت که بوسیله آن بر عرش مستولى گشتى و بدان سبب همه خلق خود را آفریدى
فَهُمْ لَکَ مُذْعِنُونَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّد وَ اَهْلِ بَیْتِهِ.
و همه به خداییت اعتراف دارند که درود فرستى بر محمّد و خاندانش.
امام صادق(علیه السلام) از امیر مؤمنان على(علیه السلام) نقل کرده است که: هر غمزده و اندوهگینى این دعا را بخواند، خداوند متعال اندوه و غم او را برطرف مى سازد.(4)
عمل امّ داوود: از مهمترین اعمال روز نیمه رجب، عمل «امّ داوود» است که به گفته علاّمه مجلسى: «شیخ صدوق»، «شیخ طوسى» و «سیّد بن طاووس»(ره) به سندهاى معتبر آن را نقل کرده اند. این عمل براى برآمدن حاجات و رفع اندوه و غم، حلّ مشکلات و دفع ظلم ستمگران بسیار مؤثّر است. (و به گفته «علاّمه مجلسى»، در «زاد المعاد»، بارها تجربه شده است.)
اجمال این روایت و سبب نامگذارى آن به «امّ داوود» چنین است:
جناب فاطمه، مادر داوود بن حسن (نوه پسرى امام حسن مجتبى(علیه السلام)) دایه امام صادق(علیه السلام) بود، که فاطمه، امام صادق(علیه السلام) را با شیر داوود، شیر داده بود، هنگامى که «محمّد بن عبداللّه بن حسن» در مدینه قیام کرد، «منصور دوانیقى» لشکرى را براى نبرد با آنان فرستاد که آنها را شکست دادند و محمّد و برادرش ابراهیم را کشتند، و عبداللّه بن حسن و جمعى از سادات را دستگیر نموده و به زندان عراق منتقل کردند، در میان آن گروه «داوود» نیز حضور داشت. مادر داوود مى گوید: چون مدّتى از حبس فرزندم گذشت و از او خبرى به من نرسید، بسیار پریشان شدم و پیوسته تضرّع و دعا مى کردم و از صلحا و نیکان و برادران دینى براى نجات فرزندم طلب دعا مى نمودم، ولى نتیجه اى نمى گرفتم و گاهى خبر کشته شدن داوود به من مى رسید و گاه مى گفتند که وى زنده است. روز به روز اندوه و مصیبت من بیشتر مى شد و از دیدار او ناامیدتر مى شدم. تا آن که شنیدم، امام صادق(علیه السلام) بیمار شده است. به عیادت آن حضرت رفتم، وقتى خواستم برخیزم، امام فرمود:
از داوود چه خبر دارى؟ من وقتى که نام «داوود» را شنیدم، گریستم و گفتم: فدایت شوم، داوود در عراق زندانى است، من که از دیدار او ناامیدم! از شما التماس دعا دارم، او را دعا کنید، او برادر رضاعى شماست!
امام(علیه السلام) فرمود: چرا از دعاى «استفتاح» و دعاى «اجابت» و «نجاح»(6) غافلى! این دعا، دعایى است که درهاى اجابت الهى را مى گشاید و فرشتگان از آن استقبال مى کنند و دعا کننده را به اجابت دعایش، بشارت مى دهند و کسى که این دعا را بخواند، پاداش او بهشت است.
پرسیدم: این دعا و عمل به آن چگونه است؟
امام(علیه السلام) فرمود: ماه رجب نزدیک شده است و این ماه، ماهى ارزشمند است و دعاها در آن به اجابت مى رسد، در سیزدهم و چهاردهم و پانزدهم ماه رجب، روزه بگیر! امام(علیه السلام) در ادامه نحوه اعمال را بیان کرد و فرمود: این دعا، بسیار شریف و پرارزش است که مشتمل بر اسم اعظم خداست و هر کس آن را بخواند، حاجت او برآورده مى شود.
امّ داوود مى گوید: آن حضرت، دعا را براى من نوشت، من آن را به خانه بردم و انجام دادم تا آن که در شب شانزدهم، پس از افطار و عبادت به خواب رفتم; رسول خدا(صلى الله علیه وآله) را در خواب دیدم، آن حضرت، علاوه بر بشارت بهشت و آمرزش گناهان، خبر آزادى و بازگشت فرزندم را به من داد; چند روزى نگذشت که پسرم آزاد شد و با عزّت و احترام نزدم بازگشت و جریان آزادى خود و امورى را که سبب آن شد، براى من تعریف کرد.(7)

1. مصباح المتهجّد، صفحه 807
2. همان مدرک و اقبال، صفحه 657.
3. اقبال، صفحه 657.
4. اقبال، صفحه 657.
5. زاد المعاد، صفحه 21.
6. «استفتاح» به معناى طلب نصرت و فتح و یارى است و «نجاح» نیز به معناى ظفر و پیروزى است. (بحارالانوار، جلد 81، صفحه 376).
7. زاد المعاد، صفحه 21 - 24 (با تلخیص و تصرّف) و اقبال، صفحه 658.

 




نوشته شده در تاریخ پنج شنبه 92 خرداد 2 توسط داود مهدی خانی

قالب وبلاگ